Mag ik even moe zijn?

Of ook: Mag ik even introvert zijn?

Kerst 2023

Wat een zalige tijd is dit toch! Ik hou best wel van de korte dagen, als het guur en donker en koud is. De regen die tegen de ramen klettert, de wind die om het huis raast.

En wij lekker binnen onder een dekentje, in de warmte van het haardvuur met een kopje gember of kaneel-kardemom thee. Kaarsjes aan, kerstlichtjes ook. Boekjes lezen of een inspirerende podcast beluisteren.

En toch voel ik mij moe. Een beetje hoofdpijn ook wel. Loom. Misschien zelfs apathisch. Nu eventjes niets… In mijn cocon in mijn grot. Dat is waar ik wil zijn.

Buiten is er wintergloed en de kerstmarkt. Buiten wachten er vele invitaties van toffe mensen. 

’s Avonds bij vrienden. Het kerstfeest bij ons thuis. Héérlijk om samen te zijn, te genieten en te lachen. Bijpraten, anekdotes vertellen. Warmte en een vleugje humor. Ik zou het voor geen geld van de wereld willen missen.

En dan is het de dag nadien. Dan ben ik plots moe. Diepmoe. Een beetje hoofdpijn ook. Wil ik in mijn cocon in mijn grot.

Ik hou er zo enorm veel van om bij mensen te zijn en nog het meest van al bij de mensen die ik graag zie. Maar, de dag nadien is het telkens prijs… Ondertussen weet ik van waar dit komt.

Ik ben een introvert.

Voilà, nu heb ik net een labeltje geplakt. Iets wat ik niet graag doe, maar dat is het wel. Ik ben een introvert.

De dag na een feestje, een workshop of een dag vol met vergaderingen waarbij ik alert moet zijn en veel interactie heb met anderen, zet ik bewust niets in mijn agenda. Dat geeft mij de tijd die ik nodig heb om weer op te laden.

In de loop der jaren heb ik verschillende strategieën ontwikkeld om als introvert te overleven in onze extraverte maatschappij. Die deel ik heel graag:

Ken je grenzen: Erken en respecteer je behoefte aan tijd alleen om op te laden. Ik plan bewust, elke dag (!) momenten van rust en stilte in. Na een drukke dag met veel interactie hou ik mijn agenda de volgende dag leeg. Leeg. Dat wil zeggen: niets erin.

Hiermee bedoel ik niet dat ik niet werk of de ganse dag onder de wol kruip. Nee, op die momenten schrijf ik, werk ik in stilte zonder veel interacties, plan ik geen extra vergaderingen en ga ik niet de deur uit. Ik zie of hoor gewoon even geen mensen.

Kies je sociale interacties zorgvuldig: Richt je energie op kwaliteitsvolle interacties met mensen die je energie geven en waarmee je je op je gemak voelt. Het is niet nodig om altijd overal aanwezig te zijn.

Oefen zelfzorg: Zorg goed voor jezelf door voldoende slaap, gezonde voeding en regelmatige lichaamsbeweging. Dit helpt om je energieniveau op peil te houden. Een wandeling in de natuur doet wonderen!

Leer je sterke punten kennen: Ontdek waar je goed in bent en hoe je deze sterke punten kunt benutten. Richt je op activiteiten en situaties waarbij je je sterktes kan inzetten.

Communiceer je behoeften: Wees niet bang om anderen te laten weten wat je nodig hebt. Als je tijd voor jezelf nodig hebt, geef dit dan aan en vraag om begrip. Gelukkig heb ik een fantastische partner die “het” al ziet aankomen nog voor ik iets zeg!

Lange tijd voelde ik me onzeker over mijn introverte aard.

Ik vroeg me af waarom ik niet zo extravert en spraakzaam was als anderen om me heen.

Maar naarmate ik meer leerde over introvertie, besefte ik dat er ook een enorme kracht vanuit gaat. Ik ontdekte dat ik een diepe innerlijke wereld had, waarin ik creatief kon zijn en diepgaande reflecties kon maken. Het was een opluchting om te beseffen dat er niets mis met me was, maar dat ik gewoon een andere manier had om mijn energie te herstellen.

Eens ik mijn introverte zelf kon aanvaarden en omarmen, heeft dit mijn leven verrijkt. In plaats van te proberen te veranderen in een extraverte persoonlijkheid, besloot ik mijn eigen kwaliteiten te waarderen. Door mezelf te accepteren, mijn grenzen te kennen én samen te werken met extraverte mensen, ben ik in staat geweest om te gedijen in een wereld die vaak de nadruk legt op extraversie.

Extraverte mensen zijn vaak sociaal vaardig, assertief en hebben mij dikwijls geholpen uit mijn comfortzone te stappen.

Ik heb veel van hen geleerd. We hebben allemaal iets unieks te bieden en het is in onze samenwerking en acceptatie van elkaar dat net zoveel kracht schuilt!

En ondertussen? Verschuil ik mij nog even in mijn cocon in mijn grot. Met zachte kussentjes, een warm dekentje, thee en een heerlijk boekje.

To be yourself in a world that is constantly trying to make you something else is the greatest accomplishment.

(Ralph Waldo Emerson)